| Yazar | Sadık Yalsızuçanlar |
| Baskı No | 1 |
| Dil | Türkçe |
| Kapak | Karton |
| Kağıt | 2.Hamur |
| Sayfa Sayısı | 341 |
| Basım Tarihi | 2007-12-01 |
Elif´in sükûnu Hareke kabul etmeyen harf meçhul kalırmış. Elif harekelenmeyip meçhul kalmayan tek harftir, elif, harfler âleminde Allah´ın halifesidir. Ekleri Elif´in adının söylenişini deriştirir. Ne var ki bunun gerçek nedeni hiçbir zaman bilinemez. Elif´in sessizliği kaf ile nun´un birleşmesiyle belirginleşir. Ete kemiğe bürünür, can suyuna kavuşur, böylece Elif sadece Eİif alarak bilinir. Bir sözcüğün yapılışında kullanılınca Elif, hakikat yere inmiş demektir. Gerçeğin yere inişidir Elif´in öteki harflerle yan yana gelişi, Elif´in sessizliği lam ile mim´in bir araya gelişiyle derinleşir. Elif dinme, yatışma ve sessizleşme sözcükleri yapar, varlık sessizliği ondan öğrenmiştir. Harfler hareketlendiğinde kendiliğini koruyan Elif´in sükûnuna dikmişlerdir gözünü. Her harf Elif olmak için can atar. Eklerini bırakmak, harekelenmekten kurtulma yolunda umulmadık şeyler yapan harfler, sonunda ´beyhude ömrüm´ diye hayıflanırlar.
ConnectProf © tarafından yayınlanmıştır.
